İrfan Baştuğ caddesi no 5/A
Emekli Subaylar Sitesi 34/2 Esentepe
E-bülten
Arada bizden ve belki gezilerimizden haberdar olmak isterseniz
Cemal, Refik ve bir denizkızıyla karşılaştıkları gizemli bir gece yaşarlar. Cemal ve Refik, balık avlamak için tekneye çıkarlar ve yakamozla lüfer avlamak için teknelerini hazırlarlar. Denizkızı Marpessa, su altından çıkarak onlara yardım eder ve geçmişteki bir trajediyi anlatır. Ancak denizkızının varlığı ve yaşadıkları olaylar, bir fırtına ile tehlikeli bir hal alır ve tekne alabora olur. Marpessa, Cemal ve Refik'i kurtarır ve tekrar suya dalar. Yaşadıkları olayın ardından Cemal ve Refik, bu sırrı kimseye anlatmamaya karar verirler ve sessizce geri dönerler.
Ahmet, orta gelirli bir semtte yaşayan bir ailenin çocuğudur. Evleri kaloriferli olmadığı için kışları sobalarla ısınmak zorundadırlar. Elektrik kesintileri sıkça yaşanır. Aile bireyleri, bu zor şartlara rağmen bir arada kalmayı ve birbirlerine destek olmayı öğrenmişlerdir. Babası, zaman zaman çocuklarına masallar anlatarak onlara hayal dünyalarını genişletir. Ahmet, babasının anlattığı masalları ve aile sohbetlerini özler ve bunların kendi çocukluğunda yaşadıklarından daha zengin bir deneyim olacağını düşünür.
Vahide, genç yaşta evlenip çocuk sahibi olamamış ve mutsuz bir evlilik geçirmiştir. Kocası ölünce yalnız kalmıştır ve ablalarının yanına taşınmıştır. Komşularıyla tanışır ve genç bir kızın anlatımıyla hayata tutunmaya çalışır. Ablasının çocuk özlemini dinleyerek kendi içindeki boşluğu fark eder. İşte bu öykü de insan ilişkilerinin karmaşıklığını ve umut dolu anların değerini vurgular.
Bu öykü, Dreyfus Davası'nı ve onun Fransa'da nasıl büyük bir yankı uyandırdığını anlatıyor. Alfred Dreyfus'un, asılsız suçlamalarla mahkum edilmesi ve Emile Zola'nın L'Aurore gazetesinde yayınladığı "J'Accuse" başlıklı mektubu ile adaletsizliğe karşı çıkması olayı detaylı bir şekilde açıklıyor. Osmanlı İmparatorluğu'nda da bu olayın etkileri hissedilmiş ve Osman Hamdi Bey gibi aydınlar tarafından desteklenmiştir.
Bu öykü, günün geçişini düşünen ve günlük yaşam detaylarını içeren bir anlatımdan oluşuyor. Yazar, zamanın nasıl tükendiği ve günlerin insanları mı yoksa insanların günleri mi tükettiği konusunda düşüncelerini paylaşıyor. Sabah rutininden ödevlere, kitap okumadan Japon kültürüne kadar çeşitli konuları ele alıyor. Ayrıca Mişima'nın hayatından ve eserlerinden de bahsediyor. Metin, içten bir üslupla yazılmış, günlük yaşamın ve düşüncelerin çeşitli yönlerini yansıtıyor.
Bu metin, Musevilerin Pesah bayramı hakkında bilgi veriyor. Hz. Musa'nın Firavun'dan İsrailoğullarını serbest bırakması için Tanrı'nın mesajını ilettiği ve Pesah'ın kökeninin bu olaya dayandığı belirtiliyor. Metin, Pesah'ın "atladı" anlamına geldiğini ve Tanrı'nın beladan korunmak için İbranioğullarına emir verdiği sembolik ritüelleri açıklıyor. Matsa'nın (mayasız ekmek) simgesel önemi ve egonun insanları nasıl yanıltabileceği üzerine de değiniyor. Ayrıca Pesah bayramının süresi ve diasporadaki Museviler için farklılıkları vurgulanıyor. Metin, bayram yemeği olan etli Mina'nın tarifini ve aile bağlarının önemini vurgulayarak sona eriyor, tüm iyi niyetli insanların bayramını kutluyor.
Yazar, son zamanlarda yaşadığı "retro İstanbul" deneyimlerini ve geçmişe olan özlemini anlatıyor. İstanbul'un eski fotoğraflarına ve belgesellere olan ilgisi, geçmişin izlerini takip etmesine ve şehrin geçmiş halini hayal etmesine sebep oluyor. İstanbul'un tarihi yalılarından modernleşen manzaralara kadar değişimine tanık olması, nostaljik duygularını güçlendiriyor. Ayrıca, eski kitaplar ve filmler aracılığıyla İstanbul'un geçmişini daha derinlemesine keşfetmeye çalışıyor. Yazar, bu deneyimlerin kendisinde hoş bir nostalji ve özlem hissi uyandırdığını belirtiyor, geçmişin anıları ve şehrin değişen dokusu arasındaki dengeyi arıyor.
İstanbul Bienali’ne paralel olarak düzenlenen ve Abdülmecid Efendi Köşkü'nde gerçekleşen "Kapı Çalana Açılır" sergisi, sanata olan ilgiyi artırdı. Köşkün halka kapalı olması nedeniyle sergi, ziyaretçilere köşkü görme fırsatı sundu. Serginin çağdaş sanatla ilgili tartışmaları artırdığı, hatta saldırıya uğradığı belirtiliyor.
Yazar, Jorge Luis Borges’in "O AN" şiirinden etkilenerek, hayatın her anını dolu dolu yaşamanın önemini vurguluyor. Şiir, geçmişteki pişmanlıklar ve hayatı dolu dolu yaşama arzusunu ifade eder. Yazar, hayatının her anını değerlendirme arzusunu dile getirirken, geçmişteki yanlışlardan ders çıkarmak ve daha cesur yaşamak isteğini belirtiyor.
