İrfan Baştuğ caddesi no 5/A
Emekli Subaylar Sitesi 34/2 Esentepe
E-bülten
Arada bizden ve belki gezilerimizden haberdar olmak isterseniz
Bu metin, İstanbul'un tarihine ve özellikle Hagia Eirene (Havariyyun Kilisesi) ve çevresindeki yapıların tarihçesine odaklanmaktadır. Metindeki bilgilerden anlaşıldığı kadarıyla, Konstantinopolis'in tarihi ve kentin stratejik önemi, özellikle Kilise'nin İmparator Konstantin tarafından inşa edilmesi ve sonrasında yaşanan tarihi olaylar detaylı bir şekilde anlatılmaktadır.
Bu metin, tarihi olayları ve İstanbul'un tarihi mekânlarını detaylı bir şekilde ele alıyor. Özellikle Fatih Sultan Mehmet dönemi ve sonrasındaki dönemlerdeki değişimleri, yapılan inşaatları ve doğal afetlerin etkilerini anlatıyor. Ayrıca, İstanbul'daki tarihi yapıların nasıl kullanıldığı, yeniden inşa edildiği ve zaman içinde nasıl değiştiği konularına da değiniyor.
Bu metin, tarihi olayların kronolojik sırasını takip etmek ve İstanbul'un tarihini derinlemesine anlamak isteyenler için faydalı olabilir. Metin, detaylı bilgiler ve yer isimleri içerdiği için tarih meraklıları için oldukça zengin bir kaynak olabilir.
Yazlık Saray, 1709’da Üçüncü Ahmet döneminde yapımına başlandı ve Üçüncü Selim döneminde tamamlandı. Köşk ve bahçeler, Ensle tarafından Schönbrunn sarayının bahçeleri tarzında düzenlendi. Melling ise birçok bölüm ekledi. Yazlık Saray 1862’de büyük bir yangında tamamen yok oldu.
Sarayburnu’ndaki Atatürk heykeli, Türkiye’deki ilk insan figürlü heykel olma özelliğine sahiptir ve bu özelliğiyle önemli bir tarihi dönüm noktasıdır. Heykel, Atatürk’ü vakur ve efendi bir şekilde tasvir eder. Ancak, bu heykelin tarihi önemi, onu diğer heykellerden ayıran en önemli unsurdur.
Cumhuriyet dönemi, İttihatçılar’ın cesaret edemediği ideolojik ve figüratif değişiklikleri gerçekleştirerek, heykel sanatında devrim niteliğinde adımlar attı. İttihatçılar döneminde figüratif heykellere cesaret edilmemiş, bunun yerine soyut anıtlarla yetinilmiştir. Cumhuriyet döneminde ise, insan figürlü heykellerin önemi vurgulandı.
Sarayburnu, günümüzde hem tarihi hem de modern anlamda tanınmaz bir hale gelmiştir. Bu alan, şehrin en prestijli noktalarından biri olabilecekken, şu an eski prestijini kaybetmiştir. 1926 yılında Sarayburnu’na konulan Atatürk heykelinin yer seçiminin bir nedeni, Bandırma vapurunun Samsun’a buradan hareket etmiş olması olabilir. Heykel, Cumhuriyet İstanbul’unun manevi bir simgesi olarak düşünülmüştü. Ancak bugün, bu heykeli bulmak zor ve mevcut durum pek iç açıcı değildir. Bu durum, hem Osmanlı hem de Cumhuriyet dönemlerinde tarihi ve manevi mirasa yeterince sahip çıkılmadığı izlenimini veriyor.
Hodegetria, Rumlar için büyük öneme sahip bir Meryem Ana ikonasıdır ve “Yol Gösteren” anlamına gelir. Meryem Ana’nın, körleri iyileştiren ve onları ayazmalara götüren “hodegoi” keşişlerin temsil ettiği gelenekle bağlantılıdır. Konstantinopolis’in koruyucusu olan bu ikonanın, şehri kuşatma tehlikesi altındayken sokaklarda dolaştırılması ve surlara çıkarılması bir gelenekti.
Fetih günü, Hodegetria’nın yere düşüp çamurlanması, şehrin sonunun yaklaştığına dair bir işaret olarak algılandı ve Osmanlı askerleri tarafından parçalanması bekleniyordu. Ancak Rumlar, ikonanın Fetih’ten önce Yunanistan’daki Kutsal Dağ’a taşındığını ve böylece kurtulduğunu inanır.
Topkapı Sarayı, fiilen İkinci Mahmut döneminde terk edildi ve Mahmut, çalışma ve ikametgahını Beşiktaş’taki yeni sarayına taşıdı (sonradan Dolmabahçe Sarayı olarak bilinecek). Topkapı Sarayı, 1820-1910 yılları arasında "Eski Saray" olarak yaşadı; burada yaşlı cariyeler, emekli harem ağaları ve Kutsal Emanetler ile Hazineye göz kulak olan Enderun Hademeleri bulunuyordu. Abdülaziz tahttan indirildikten sonra, haremi Topkapı Sarayı’na yerleştirildi ve annesi Pertevniyal de burada hayatını kaybetti.
Tanzimat sürecinde, Osmanlı Devleti'nin en önemli sorunlarından biri gayri Müslimlerle ilgiliydi. Balkanlar'da yoğun olarak bulunan gayri Müslim nüfus, hem Avrupa'nın Osmanlı'ya karşı baskı aracı olarak kullanıyordu hem de Osmanlı, bu nüfusu kazanmak zorundaydı. Bu nedenle, demiryolu projeleriyle Balkanlar’ın ekonomik entegrasyonu ve askeri sevkiyatın kolaylaştırılması hedeflendi.
